O mnie

W skrócie:

Jestem matką 3 synów i babcią 1 wnuczki

Wyznanie: bezwyznaniowa (czyli nie należę do żadnej religii, ale też nie jestem ateistką)

Światopogląd: mój własny (ani w prawo ani w lewo, tylko środkiem)

Sympatie polityczne: brak (mówiąc ściślej – mam wyłącznie większe lub mniejsze antypatie polityczne)

Rozwinięcie:

Na początek, tytułem wstępu, informacja dla reprezentantów głównych nurtów światopoglądowych występujących w naszym kraju (inteligentnym ludziom nie muszę tłumaczyć, że dwa pierwsze punkty ociekają sarkazmem):

1. Dla „racjonalistów” (cudzysłów użyty celowo): wierzę w metafizyczne, homeopatyczne, szarlatańskie, astrologiczne i duchowe „zabobony”, całkowicie odrzucam ateizm i medycynę alopatyczną, co więcej, racjonalistów i osoby zorientowane materialistycznie uważam za groźnych psychopatów i wrogów ludzkości. Do ładowania telefonu komórkowego używam absolutu, telewizor uruchamiam rzucając zaklęcie, a do podróżowania służy mi teleportacja. Nie ma nadziei, żebyśmy się dogadali, bo ty pochodzisz od małpy, ja natomiast mam przodków, z których jestem dumna. Nie należę do waszej sekty, więc nie macie nade mną żadnej władzy.

2. Dla pobożnych chrześcijan: mandala horoskopu astrologicznego wprawia mnie w trans, demony podpowiadają mi co mam mówić, dzięki magii lewituję zamiast siedzieć na krześle i nie zasnę, dopóki nie przejdę przez ogień. Nocami latam na miotle, urządzam sabaty z heavy metalem, zjadam niemowlęta, składam ofiary z czarnych kotów, a na deser piję krew. Zdecydowanie odrzucam twoją religię i twojego diabelskiego „boga” Jahwe i nie zamierzam podporządkowywać się nauczaniu Kościoła. Nauczanie Kościoła obowiązuje wyłącznie tych, którzy należą do tej satanistycznej, demonicznej, pedofilskiej i splamionej krwią sekty, pozostali ludzie są wolni i mają prawo żyć według własnych standardów. Dla ciebie kochanie jestem straconą i upadłą grzesznicą, więc radzę ci – lepiej tu nawet nie zaglądaj, bo skazisz się grzechem śmiertelnym.

3. WERSJA DLA NORMALNYCH NA UMYŚLE: Przyszłam na świat w rodzinie od pokoleń AGNOSTYCZNEJ. Mój ojciec „flirtował” z racjonalizmem, nawet przez jakiś czas wpłacał jakieś datki na tę sektę, ale dość szybko mu to przeszło. Tak, jak wychowanie katolickie religijnie pierze mózgi swoim dzieciom, tak i wychowanie racjonalistyczne dokonuje podobnego prania mózgu, tyle tylko, że w duchu materialistycznym. Każde dziecko zostaje ukształtowane na wzór i podobieństwo swoich rodziców. A może inaczej – każde dziecko rodzi się w takiej rodzinie, która jest dla niego odpowiednia z karmicznego punktu widzenia. Czy pozostanie wierne wzorcom z dzieciństwa zależy tylko i wyłącznie od niego. Żaden stopień lęku wszczepionego w procesie wychowania nie jest w stanie powstrzymać człowieka od poszukiwania prawdy na własną rękę, jeśli osiągnął on stan gotowości, żeby podążać własną drogą ku wolności.

Mimo, że (jak każde dziecko) urodziłam się z kosmiczną świadomością w procesie wychowania wszczepiono mi racjonalistyczno-materialistyczną mentalność, która sprawiała, że czułam się jakbym ciągnęła za sobą ciężką kulę u nogi. Prawie całe życie zajęło mi przepracowanie tych blokad, które puściły dopiero wtedy, kiedy nauczyłam się metody duchowego uzdrawiania.

Znam katolików, którzy odrzucili wiarę swojego dzieciństwa, a ja jestem przykładem osoby, która odrzuciła racjonalizm i ateizm, w którym wzrastała. Nie znaczy to jednak, że nawróciłam się na jakąkolwiek religię. Nie, nic z tego. Poszłam krok do przodu, a raczej o stopień wyżej.

Każda doktryna i każda filozofia ma swoje przeciwieństwo. Przeciwieństwa leżą na tej samej osi. Mówiąc inaczej – mają ten sam kierunek, ale przeciwny zwrot. Przechodząc od jednej skrajności do drugiej (np. od katolicyzmu do ateizmu lub odwrotnie) nie czyni się żadnego postępu. Pozostaje się wciąż na tym samym poziomie, miotając się między jedną, a drugą skrajnością. Sztuka polega na tym, żeby wyjść poza tę zaklętą linię, leżącą na płaszczyźnie. Chodzenie po jednej osi jest może właściwe w świecie płaszczaków, żyjących w dwuwymiarowej rzeczywistości, ale nie przystoi ludziom, których rzeczywistość jest trójwymiarowa. Jeśli ktoś chce się rozwijać musi podążać po spirali, kierując się ku górze.

Jako astrolog wyjaśnię to na przykładzie opozycji między znakami zodiaku.

Opozycje nie są przeciwieństwami, lecz uzupełniającymi się połówkami.

Obecnie żyjemy w Erze Ryb. Ryby rządzą mistycyzmem i religijnością. Po opozycji mamy znak Panny, która jest analityczna, logiczna i racjonalna. Każda osoba posiadająca planety w tych znakach powinna zgrabnie łączyć duchowość z racjonalizmem. I to się nawet niektórym ludziom udaje. Problem w tym, że podobny efekt trudno jest uzyskać w skali planetarnej. Dlatego na początku tej Ery rządziła irracjonalna religia, a pod jej koniec objawiła się nauka. Obie te osie, zamiast współpracować ze sobą toczą nieustanne wojny, nie zauważając, że i jedna i druga jest jednakowo ortodoksyjna, niereformowalna i fanatyczna. Religia wydaje tytuły doktorskie i profesorskie w dziedzinie zupełnej fikcji i fantastyki nie-naukowej (zgłębiając prawdy objawione w bajkach o niepokalanym poczęciu oraz o Bogu w trójcy jedynym, czego w żaden sposób nie da się potwierdzić naukowo), a nauka zachowuje się jak religia,uzurpując sobie prawo do głoszenia prawdy ostatecznej i objawionej, noszącej wszelkie cechy dogmatu. Nauka coraz częściej działa jak święta inkwizycja, ścigająca heretyków (astrologów, homeopatów, radiestetów itp.), a uczeni zachowują się jak kapłani, a nawet papieże, głosząc racjonalistyczną dobrą nowinę maluczkim.

Nie jestem płaszczakiem, więc szybko się zorientowałam, że mam więcej opcji do wyboru niż tylko dwa przeciwieństwa, między którymi miota się większość uśpionych i nieświadomych ludzi. Dlatego odrzuciłam zarówno ateizm, jak i religię. Uważam się za osobę bezwyznaniową lub „własnowierczynię”, ponieważ sama buduję swój system przekonań.

Nie wierzę w Boga osobowego ani w ogóle w żadnego innego „boga”, który przypominałby boga dowolnej religii. Wierzę natomiast w Inteligencję, która legła u podstaw stworzenia świata. Ponieważ NIKT nie zna odpowiedzi na pytanie, jak doszło do powstania Wszechświata (jasne, wiem, stworzył go Bóg, powiedz tylko, skąd się ten Bóg wziął; czyżby stworzył Go jakiś nad-bóg?), nie zawracam sobie głowy próbami odpowiedzenia na te pytania. Świat JEST i to jest jedyny w miarę pewny fakt. Pewny oczywiście tylko o tyle, o ile wierzymy w realność świata i nie zakładamy, że wszystko to tylko sen.

Wszechświatem rządzą inteligentne i logiczne prawa, zarówno fizyczne jak i duchowe, a nie przypadek. Każdy (poza „racjonalistami”, którzy są inteligentni inaczej) wie, że nie da się stworzyć niczego (cepa, stołu, maszyny parowej, komputera czy kosmicznej rakiety), bez stworzenia przedtem projektu. Żeby jakiekolwiek urządzenie mogło prawidłowo działać, potrzebny jest inteligentny projekt. No cóż, racjonaliści uważają inaczej i wierzą w „przypadek”… Ciekawa jestem, czy tworząc np. odkurzacz wrzucają do beczki garść atomów i potrząsają nimi tak długo, aż w końcu wyleci urządzenie, które chcieli uzyskać?

Skoro planety i elektrony krążą po swoich orbitach, skoro słoń płodzi / rodzi słonia, a nie hipopotama czy mrówkę, skoro z żołędzia wyrasta dąb, a nie sosna, uznaję, że tym światem rządzą nieprzypadkowe i inteligentne prawa. Tak więc ateistyczno-racjonalistyczną bajkę o „przypadkowym” powstaniu Wszechświata, materii, życia, człowieka, czy choćby któregokolwiek z narządów jego ciała, możemy uznać za obaloną i zwyczajnie nieracjonalną. Generalnie odrzucam przypadek / przypadkową mutację jako naukowe wyjaśnienie czegokolwiek. Oko, mózg czy nawet zwykła bakteria z całą pewnością nie mogły powstać „przez przypadek”, choćby dlatego, że powstawania czegokolwiek przez przypadek nie obserwujemy w życiu codziennym.

Tak więc wygląda na to, że Wszechświat musiał powstać w rezultacie nie tylko inteligentnego planu, ale że musiały stać za tym jeszcze bardziej zagadkowe siły. O ile każdy inżynier może zaprojektować, a nawet wykonać przykładowy odkurzacz, o tyle nikt ze znanych mi ludzi nie jest w stanie tchnąć życia w materię. Powiem więcej – nikt nie jest w stanie owej materii stworzyć. Z niczego, dodajmy dla pełnej jasności.

Z tego właśnie powodu nie jestem ateistką.

Ale od ateizmu odeszłam z jeszcze jednego powodu – sprawili to sami ateiści. Kiedy podłączyłam się na stałe do internetu wydawało mi się, że (choćby z racji wychowania) do ateistów jest mi zdecydowanie bliżej, niż do katolików. Niestety, bardzo się kontaktami z tymi ludźmi rozczarowałam. Nie byli to światli i otwarci ludzie, jak moi rodzice. Zobaczyłam ludzi wprost przerażająco prymitywnych duchowo i intelektualnie, agresywnych, nietolerancyjnych, fanatycznych i pełnych nienawiści do wszystkiego, co zaprzecza światopoglądowi materialistycznemu. Ci ludzie o osobowości autorytarnej twierdzili, że przekonują ich tylko dowody, ale kiedy przedstawia im się dowody zaprzeczające ich twierdzeniom wpadają we wściekłość i wszystkie negują lub wyszydzają, nie przedstawiając przy tym żadnych dowodów na poparcie swoich racji.

Również w religii nie znajduję niczego, co byłoby mi bliskie. Szczególnie wiara w osobowego boga wydaje mi się śmieszna, a nawet wręcz idiotyczna. A przede wszystkim prymitywna. W takiego boga może wierzyć tylko kompletny dzikus lub naiwne dziecko.

Podobnie głupi jest dla mnie pomysł, że Bóg może być karzący, kochający, osądzający, dobry, zły, bla bla bla…

Jak więc widzę rzeczywistość?

Dla mnie jest ona wirtualna.

Gdzieś tam jest jakiś Umysł, który napisał mądry i samouczący się Program Komputerowy, a może raczej Grę. Ten Program został „zapuszczony” i żyje własnym życiem. Ktoś wredny i złośliwy wpuścił do niego wirusy, ktoś inny, próbując naprawić sytuację napuścił na nie program antywirusowy, jeszcze ktoś inny dopisał nową, bardziej skomplikowaną wersję Gry lub ją upgrade’ował. I tak sobie to wszystko działa. Główny Programista nie wtrąca się za bardzo w to, co się dzieje, lecz obserwuje. Na początku ustalił prawa i one stale obowiązują. Kto gra uczciwie i z dużą wprawą ten kończy Grę jako zwycięzca. Kto nie rozumie zasad lub oszukuje, ten wraca do punktu wyjścia i będzie grał tak długo, aż wreszcie tę sztukę opanuje i osiągnie w niej mistrzostwo. Gra ma wiele poziomów i stopni trudności, więc kończąc jeden etap przechodzimy na następny. I tak dalej, być może bez końca. Ale jeśli komuś się znudzi lub jeśli przejrzy sprytny plan, może w każdym momencie opuścić grę na własne żądanie.

Kim jest Programista?

Nie mam pojęcia. Po prostu brak mi perspektywy, żeby móc wiedzieć cokolwiek na Jego temat.

W tej Grze nic nie jest odgórnie ustalone i nikt nie gra napisanej przez nikogo roli.

Dlatego – cokolwiek zrobisz ze swoim życiem, to będziesz to właśnie miał. Sam piszesz scenariusz. Dlatego możesz być kim zechcesz i żyć jak zechcesz. I dlatego nie masz prawa zwalać odpowiedzialności za własny los na kogokolwiek. A więc rusz zadek i zrób w tym porządek, dokładnie taki, o jakim marzysz.

Przeczytaj też:

Pornografia, alkohol, narkotyki, okultyzm, ateizm, teoria Darwina i inne diabelskie bzdury

We wszystkim bez wyjątku potrzebny jest umiar

O blogu

Zapalczywych wyznawców darwinizmu informuję, że Wasz ukochany darwinizm poległ na polu chwały i nic go już nie wskrzesi. Richard Dawkins, zwany rottweilerem darwinizmu również stracił swoją wiarę i uznał teorię inteligentnego projektu. I co wy teraz zrobicie?

To, że nie jestem wyznawczynią teorii ewolucji nie czyni ze mnie automatycznie wyznawczyni biblijnego kreacjonizmu! Kto nie zna angielskiego może przeczytać po polsku dlaczego Darwinowskie drzewo życia zostało ścięte i poszło na podpałkę. DEFINITYWNIE!

I jeszcze słówko do zapalczywych katolików: mówisz, że masz dla mnie dobrą nowinę i że Jezus mnie zbawi? Świetna wiadomość, powiedz mi tylko, czy Jezus zbawił ciebie? Skoro tak, to co tu jeszcze robisz? Jako zbawiony powinieneś być w niebie i siedzieć po prawicy swojego boga, a nie bredzić o zbawieniu poprzez wiarę czy KRK. Zbawieni nie muszą się przecież zbawiać w nieskończoność!

—————————————————————————————-

Osoby, które czytały brednie, które wypisują o mnie kościółkowi i pseudoracjonaliści (przeciwieństwa są tym samym!) informuję, że nie wierzę w UFO, Jaszczury ani wirujące stoliki. Nie wykluczam, że Wszechświat może tętnić inteligentnym życiem, które przybiera przeróżne kształty i formy, w tym humanoidalne, ptakokształtne, owadokształtne, pająkokształtne, gadokształtne itp. Jest co najmniej mało prawdopodobne, żeby inteligentne życie mogło rozwinąć się tylko na Ziemi i żeby musiało być jedynie humanoidalne. Podobnie wydaje się nieprawdopodobne, żeby we Wszechświecie nie istniała ani jedna cywilizacja zaawansowana na tyle, żeby móc podróżować w czasie i przestrzeni. Dlatego nie wykluczam istnienia UFO i ufoludków, chociaż nigdy w życiu ich nie widziałam. Jeśli chodzi o „Jaszczury”, to informuję, że na średniowiecznych malowidłach Szatan bywał przedstawiany jako jaszczur i że pełno jest na nich wizerunków, które kojarzą się z latającymi talerzami. Wirujące stoliki nigdy nie były i na pewno nie będą przedmiotem zainteresowania autorki bloga, bo i niby dlaczego? Zainteresowanych tym tematem odsyłam do programów Derrena Browna i Keith’a Berry, którzy są znawcami tej tematyki.

Prywatnie: jestem bardziej niż dorosła i mam trzech dorosłych synów oraz jedną wnuczkę. Dlatego nieco się wkurzam, kiedy ktoś dużo ode mnie młodszy zwraca się do mnie protekcjonalnie per „młody człowieku” lub „młoda damo”.

Podpadłam również pewnej strasznej sekcie. Więcej o oszczerczej działalności sekty Himavanti możecie przeczytać tutaj:

Groźna sekta Himavanti wciąż działa i atakuje
Wojna umysłów? Wojna o dusze?
Jak to się robi w Bractwie Zakonnym Himawanti?

————————————–

Nigdy uczestniczyłam w żadnych szkołach tarota ani kursach tzw. „rozwoju duchowego” prowadzonych przez Jana Witolda Suligę. Ten pan nigdy w życiu nie widział mnie na oczy i nawet nie wie, jak wyglądam. Nigdy z nim nie korespondowałam ani nie rozmawiałam przez telefon, więc za jego palącą nienawiścią do mojej osoby muszą stać „nadprzyrodzone” moce.
O naszych duchowych pomocnikach, czyli uważaj, kogo wzywasz do współpracy